Od 12 czerwca obowiązują zaktualizowane Krajowe Scenariusze Standardowe - NSTS. Dostosowaliśmy Droneradar Space do nowych wytycznych. Poniżej lista zmian, które zostały wprowadzone:
Wyłączono konieczność podawania Instrukcji Operacyjnej dla lotów w NSTS 01, 02, 03, 04
Na Wielkiej Mapie i systemowo dodano konieczność ustalania uzyskania zgody na przelot nad stacjami elektroenergetycznymi
Dodano opis dotyczący ograniczeń dotyczący maksymalnego wymiaru typowego dla dronów poniżej 4 kg i kontrolowanego obszaru naziemnego
Dodano wymóg deklaracji, że start i lądowanie musi się obywać w kontrolowanym obszarze naziemnym (w skrócie, czyli takim w którym nie ma osób postronnych a operator pouczył wszystkich zaangażowanych w operację o ryzykach przebywania w tym obszarze i zapoznał ich z procedurami bezpieczeństwa)
Dodano wymóg deklaracji o znajomości minimalnej odległości od zgromadzenia osób
Dodano wymóg deklaracji, wykonywania lotów dronami bez elektronicznego limitu prędkości 15 m/s wyłącznie nad kontrolowanym obszarem naziemnym
Zaktualizowano zapis dotyczący odzieży Pilota w trakcie wykonywania czynności lotniczych
Zaktualizowano zapisy dotycząc lotów BVLOS nad obszarami słabo zaludnionymi
Dodano inne drobne poprawki
I dwa słowa wyjaśnienie o aplikacji mobilnej Droneradar
Przy okazji chcielibyśmy odpowiedzieć na liczne pytania dotyczące aplikacji Droneradar. Trwają rozmowy z PAŻP nad rozwiązaniem patowej sytuacji, w której my jesteśmy właścicielem aplikacji mobilnej, a PAŻP backendu systemu, do którego nie mamy dostępu. Rozmowy dotyczą finansowania projektu i dostępu do zasobów PAŻP. Mamy świadomość, że nie ma możliwości zainstalowania aplikacji mobilnej na nowszych urządzeniach Androida lub tych w których użytkownik zaakceptował Warunki korzystania z systemu po 1 stycznia 2023 roku. Prosimy, uwierzcie, że sytuacja nas potwornie bolesna. Droneradar jest „naszym dzieckiem” z którego jesteśmy dumni, a funkcjonalność samej aplikacji zintegrowanej z certyfikowanym systemem PansaUTM wspierającej dwukierunkową niewerbalną komunikację, czasowe wyświetlanie stref, integrację ze wszystkimi źródłami informacji aeronautycznej, zaimplementowanym algorytmem informującym o konieczności złożenia planu lotu, gdzie jest to wymagane i setkami innych funkcjonalności „robiących temat” jest dalej co do spektrum polskich i unijnych wymagań najnowocześniejszym systemem na świecie. System rozrósł się do takich rozmiarów, że pomimo powszechnie panującej opinii, że Droneradar to banalna aplikacja pokazująca „tylko trzy lamki” i średnio doświadczony programista zrobiłby ta aplikację w 3 tygodnie potrzebujemy finansowania aby spełnić wymogi SLA (Service Level Agreement). Równolegle stoimy na stanowisku, że aplikacja Droneradar lub inna która powstanie w zakresie dotyczącym bezpieczeństwa, czyli informowania o wszystkich ograniczeniach i zgłaszania lotu, MUSI być bezpłatna. Tylko wtedy ma to sens. A jeśli ma być bezpłatna dla obywatela, to państwo powinno ją finansować.
Dlaczego uważamy, że zgłaszanie lotu ma sens? Jest to element edukacji i społecznej odpowiedzialności. Wszyscy zdajemy sobie sprawę, że nie ma możliwości jednoznacznej identyfikacji dronów o złych intencjach. Jest to przynajmniej dzisiaj niemożliwe technicznie. Zapewnienia, że da się wykryć WSZYSTKIE, czyli 100% dronów o dowolnej wielkości w zadanym obszarze jest nieprawdą. Dlatego, jeśli w przestrzeni powietrznej, będą latały statki powietrzne zgłoszone do systemu, to można je uznać za „dobre”. Każdy niezgłoszony, może być potencjalnym zagrożeniem. Innymi słowy zgłoszenie lotu, jest pierwszym elementem bezpiecznego wspólnego nieba. Świat też już idzie w tym kierunku, dla którego staliśmy się wyznacznikiem. Całkiem serio.